Oude pijnen, schaduwplekken, innerlijk kind,
geef het een naam. Wat ik wel weet ondertussen is dat ik het mag aankijken,
doorvoelen en met liefde mag omringen. Want in deze is de kans aanwezig dat ik
in angst ga zitten en mijn hart op slot gaat.
Het bos en water is dan mijn plek, zodra ik
daar ben gaat de alchemist in mij springen en jubbelen en dus is mijn hart
automatisch open ???? Maar naast blijheid, herkenning en liefde brengt het bos ook
schaduw, angst en niet overzien van het veld. Met als gevolg het voelen van
angst en geen controle over wat er komt, een prachtige situatie om mijn
schaduwen onder ogen te zien. Want zoals een wijze vrouw mij gisteren zei:
" in deze delen van het bos en jezelf helen de diepe stukken van je ziel
"
Dus een rondje Friesland verder, en een boel
wijzer.
Affirmatie, ik ben veilig, want toen is niet
meer nu.
De stenen die dit proces ondersteunen zijn de
Kunziet en de Mangano calciet . Beide zetten je hart open, brokkelen muren af
en geven gevoelens van veiligheid. In deze droeg ik de kunziet bij me, 3 zelfs ???? Want kunziet
heeft als kracht dat het de angst remt.
Liefs Adriana
